Studije prava u Sarajevu
1. Kako vidite osnovne razlike u studijama prava kod nas i u Bosni i Hercegovini?
Ja nisam detaljno upoznat sa organizaciju i realizacijom studija prava u Srbiji. Ono što mogu reći za pravne studije u BiH jeste sljedeće: četiri godine traje I ciklus studija, jednu godinu II ciklus, dok tri godine traje III ciklus studija. Najistaknutiji javni pravni fakulteta u BiH su: Pravni fakulteta u Sarajevu, Pravni fakulteta u Zenici, Pravni fakulteta u Tuzli, Pravni fakulteta Univerziteta Džemal Bijedić, Pravni fakulteta u Bihaću, Pravni fakulteta Sveučilišta u Mostar, Pravni fakulteta Univeziteta u Istočnom Sarajevu i Pravni fakulteta Univerziteta u Banja Luci.
Model studija na Pravnom fakulteta u Sarajevu je dostupan: http://www.pfsa.unsa.ba/pf/studenti/model-studija/.
Iako je nedavno mijenjan silabus sva tri ciklusa na Pravnom fakulteta u Sarajevu, ono što ja smatram da i dalje predstavljam ozbiljan nedostatak jeste: afirmacija učešće studenata u pravnim klinikama usmjerenim ka pružanju besplatne pravne pomoći, afirmacija učešća studenata u različitim takmičenjima u simulaciji suđenja, skoro nepostojeći naučno-istraživčki rad studenata na sva III ciklusa studija, afirmacija učešća studenata u studentskim konferencijama, poticanje studenata da učestvuju u programima razmjene, studentski aktivizam u studentskim udruženjima. Dakle, izostala je u cjelosti afirmacija i motivisanje studenata za učešće u bilo kakvih vidovima neformalnog obrazovanja i sticanja vještina. Istini za volju, odgovornost za to snosi i sam Univerzitet u Sarajevu koji u svojim aktima o nagrađivanju studenata vrednuje samo ostvareni prosjek ocjena tokom studija (!), a u cjelosti ignoriše i zanemaruje postignuća i uspjeh van studentskih klupa. To je sramotno!
2. Koja je praksa i uopšte perspektiva svršenih studenata?
Najveći broj diplomiranih pravnika svoje prvo iskustvo stiče u advokatskim kancelarijama. Perspektiva nije najsvjetlija – upravo zbog s jedne strane nedostatke studentskog interesa za sve aktivnosti koje sam prethodno naveo, tj. njihova izrazita pasivnost, a koje trebaju da nadoknade nedostatak formalnog obrazovanja o gorućim pravnim pitanjima, novim granama prava i neophodnim vještinama za svakog pravnika, a druge strane zbog tromosti sistema pravnog obrazovanja u prilagođavanju zahtjevima dinamičnog pravnog života.
